เจ็บโคนขาหนีบ

เจ็บโคนขาหนีบ

  ความเครียดของขาหนีบคือการบาดเจ็บที่กล้ามเนื้อ adductor ยืดหรือฉีกขาด กล้ามเนื้อต้นขาด้านในเหล่านี้เริ่มต้นที่ขาหนีบและสิ้นสุดที่ด้านในของหัวเข่า ดึงกล้ามเนื้อขาเข้าด้วยกันและช่วยขยับข้อสะโพก พวกเขามีความสำคัญต่อนักวิ่ง นักว่ายน้ำ และนักฟุตบอล ใคร ๆ ก็มีอาการขาหนีบได้ แต่พบได้ทั่วไปในนักกีฬาฮอกกี้น้ำแข็งและฟุตบอล

สาเหตุ

การวิ่ง การกระโดด การเปลี่ยนทิศทางกะทันหันขณะวิ่งและการเริ่มออกตัวและหยุดอย่างรวดเร็วอาจทำให้เกิดความเครียดได้ ใช้กล้ามเนื้อมากเกินไปกระทบโดยตรงกับกล้ามเนื้อเหล่านี้เมื่อยล้าตึงกล้ามเนื้อขาหนีบ อากาศหนาว การบาดเจ็บครั้งก่อน และสภาพร่างกายที่ย่ำแย่อาจทำให้ขาหนีบตึงได้เช่นกัน เสี่ยงต่อกล้ามเนื้อขาหนีบตึงมากขึ้นในกิจกรรมที่ต้องการความเร็ว (สิ่งกีดขวาง บาสเก็ตบอล, ซอคเกอร์, ฟุตบอล, ฮอกกี้, เทนนิส, สเก็ตลีลา, เบสบอล, ขี่ม้า, คาราเต้)

อาการ
อาการบวม ปวด และกดเจ็บเกิดขึ้นที่ต้นขาด้านใน การยกงอเข่า ดึงขาเข้าหากัน เหยียดขาออก และ การเดินอาจทำให้เจ็บปวด ความรู้สึกที่แตกหรือฉีกขาดภายในต้นขาและอาจเกิดอาการช้ำที่ขาหนีบได้ กล้ามเนื้อขาหนีบตึงจะถูกให้คะแนนตามความรุนแรง: 1 (การยืดด้วยการฉีกขาดของเส้นใยกล้ามเนื้อบางส่วน), 2 (การฉีกขาดบางส่วน) และ 3 (การฉีกขาดทั้งหมด)

วินิจฉัย
แพทย์จะใช้อาการ การตรวจร่างกาย และทางการแพทย์ ประวัติเพื่อการวินิจฉัย แพทย์อาจต้องการเอ็กซเรย์แน่ใจว่ากระดูกไม่หัก การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก(MRI) อาจช่วยได้เมื่อการวินิจฉัยไม่ชัดเจน

รักษา
การรักษาขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความเครียด การรักษาครั้งแรกรวม RICE: การพัก ประคบน้ำแข็ง การบีบตัว และการยกขาสูง การพักผ่อนคือวิกฤต. สามารถประคบน้ำแข็งที่ต้นขาเป็นเวลา 15 ถึง 20 นาทีวันละสี่ครั้ง จนกว่าอาการบวมและปวดจะหายไป บวมได้ลดลงได้โดยใช้ผ้าพันแผลแบบยืดหยุ่น รอบต้นขาด้านบน. สำหรับวันแรก ให้ยกต้นขาขึ้นบนหมอน ยาต้านการอักเสบที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์ (ไอบูโปรเฟน แอสไพริน) หรือยาอื่น ๆ (อะเซตามิโนเฟน) สามารถลดอาการปวดและอักเสบได้ เวลาพักฟื้นขึ้นอยู่กับหลาย ๆ อย่างเช่น อายุ สุขภาพ อาการบาดเจ็บที่ขาหนีบครั้งก่อน และอาการบาดเจ็บเป็นอย่างไร การกลับมาเล่นอีกครั้งหลังจากได้รับบาดเจ็บอาจเป็นเรื่องยาก การกลับไปทำกิจกรรมเร็วเกินไปอาจทำให้อาการบาดเจ็บแย่ลงและนำไปสู่ความเสียหายอย่างถาวร หลังจากหายบวมแล้วควรออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายกล้ามเนื้อมีความสำคัญ ซึ่งรวมถึงการยืดตัวดึงยืดเอ็นร้อยหวายกับผนัง ยกขานอน และยกขาตรง กายภาพบำบัดสามารถช่วยได้ ระหว่างพักฟื้นเปลี่ยนกิจกรรม (ว่ายน้ำ ไม่วิ่ง) เพื่อไม่ให้อาการแย่ลง

ควรไม่ควร
ใช้น้ำแข็งและยกสูงเพื่อลดอาการบวม
ออกกำลังกายเพื่อช่วยให้กล้ามเนื้อ adductor ของคุณแข็งแรงขึ้น ออกกำลังกายอุ่นเครื่องก่อนยืดกล้ามเนื้อเสมอ

กินยาตามคำแนะนำ

เรียนรู้และใช้เทคนิคการเล่นกีฬาและอุปกรณ์ที่เหมาะสม

ห้ามเล่นกีฬาจนกว่าจะหายปวด อย่าทำสิ่งที่ทำให้เกิดความเจ็บปวด อาการบาดเจ็บของคุณอาจแย่ลงได้

อย่ารัดต้นขาแน่นเกินไป มิฉะนั้นอาจบาดได้

ห้ามวางน้ำแข็งบนผิวหนังโดยตรง ห่อด้วยผ้าขนหนู