การติดเชื้อที่เยื่อบุหัวใจ

การติดเชื้อที่เยื่อบุหัวใจ

  การติดเชื้อที่เยื่อบุหัวใจ คือการอักเสบที่มีหรือไม่มีการติดเชื้อก็ว่าได้ส่งผลต่อเยื่อบุภายในหัวใจและลิ้นหัวใจ

สาเหตุ
แบคทีเรียหรือเชื้อราเป็นสาเหตุที่พบได้บ่อย แบคทีเรีย ได้แก่ Staphylococcus และ Streptococcus ทำให้แบคทีเรียหรือเชื้อราสามารถเข้าหัวใจโดยเข้าสู่กระแสเลือดจากการติดเชื้อที่ใดที่หนึ่งในร่างกาย (เช่น ทางเดินปัสสาวะหรือทางเดินอาหาร หรือผิวหนัง) ขั้นตอนการผ่าตัดหรือทันตกรรมสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เข้าถึงหัวใจได้

อาการ
อาการต่าง ๆ ได้แก่ มีไข้ อ่อนเพลีย อ่อนแรง หนาวสั่น และกลางคืน เหงื่อออก ปวดกล้ามเนื้อและข้อ และเสียงmurmurของหัวใจ ภายหลังอาการคือเท้าและขาบวมและหายใจถี่ด้วยการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติ

วินิจฉัย
แพทย์สามารถวินิจฉัยได้โดยการประวัติการรักษา การตรวจร่างกาย และได้รับการเพาะเชื้อในเลือดและการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ (อัลตราซาวนด์ของหัวใจ). แพทย์จะหาเสียงmurmurของหัวใจใหม่เนื่องจากลิ้นหัวใจถูทำลาย

การรักษา
มีการใช้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำซึ่งมักจะให้เป็นเวลา 4 ถึง 6 สัปดาห์ เพื่อกำจัดเชื้อ แพทย์จะช่วยด้วยการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ และ ยาที่ไม่ใช่แอสไพริน เช่น อะเซตามิโนเฟนสามารถใช้สำหรับไข้และอาการเจ็บปวดเล็กน้อย. สามารถกินอาหารปกติได้ การบริโภคของเหลวควรเพิ่มขึ้นสำหรับผู้ที่มีไข้ จำเป็นต้องมีสุขอนามัยฟันที่ดีเพื่อป้องกันการติดเชื้อ เป้าหมายอีกประการหนึ่งคือการรักษาภาวะแทรกซ้อน (เช่น ภาวะหัวใจล้มเหลว หรือลิ่มเลือด) แพทย์แนะนำการผ่าตัดในบางกรณี อาจจำเป็นต้องผ่าตัดสำหรับภาวะหัวใจล้มเหลวที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาตามปกติ เยื่อบุหัวใจอักเสบเกิดจากเชื้อรา เกิดลิ่มเลือดซ้ำ เกิดฝีหนอง นำไปสู่จังหวะการเต้นของหัวใจผิดปกติ และมีไข้สูงหรือติดเชื้อเรื้อรังหลังจากให้ยาปฏิชีวนะไปแล้ว 72 ชั่วโมง

ควรไม่ควร
กินยาปฏิชีวนะจนกว่าจะหาย โรคเยื่อบุหัวใจอักเสบอาจป้องกันได้โดยใช้ยาปฏิชีวนะก่อนทำฟัน หากคุณมีประวัติของโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบที่ติดเชื้อมาก่อน การปลูกถ่ายหัวใจ โรคหัวใจพิการแต่กำเนิดบางชนิดหรือวาล์วเทียม
ใช้ยาที่ไม่มีแอสไพรินสำหรับไข้และอาการปวดเล็กน้อย

เพิ่มปริมาณของเหลวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงมีไข้

ค่อยๆกลับไปทำกิจกรรมตามปกติอย่างช้า ๆ เมื่อความแข็งแรงของคุณลดต่ำลง

ควรพบทันตแพทย์เป็นประจำ ใช้แปรงสีฟันที่มีขนนุ่ม

พบแพทย์ หากหลังการรักษา มีไข้ เบื่ออาหาร หรือน้ำหนักขึ้นโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงของอาหาร ปัสสาวะเป็นเลือด เจ็บหน้าอก หายใจสั้น หายใจติดขัดหรือกล้ามเนื้อใบหน้าอ่อนแรงกะทันหันหรือแขนขา

ไม่ควรทำทันตกรรมหรือขั้นตอนการผ่าตัดโดยไม่แจ้งแพทย์เกี่ยวกับประวัติเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ